20. Postrach Hogwartu szczęśliwym.

,,Just give me reason,

Just  a little bit's enough

Just a second, we're not broken 

Just bend and we can learn to love again.

Oh, it's in the stars, 

It's been written in the scars on our heart

We're not broken

Just bend and we can learn to love again. "

[muzyka]. 

***

   Draco Malfloy walczył z myślami. Toczył wewnętrzną bitwę, gdzie z góry był na przegranej pozycji skazany na porażkę. Czuł się jak pod ostrzałem tysiąca armat, dodatkowo pulsująca wręcz z bólu głowa pomagała zwizualizować i urzeczywistnić mu ten fakt. Potarł z bolesnym grymasem skronie. Ból nie ustępował. Westchnął ciężko podnosząc się powoli z ziemi. Wokół walały się puste butelki, był sam w wielkim salonie swojego wuja, zielne, wzorzyste ściany współgrały z dębową podłogą i bordowymi meblami z smoczej skóry i drewna z bijącej wierzby. 
   Wstał, niepewnym krokiem ruszył do jednej z szafek; miała jeden oszklony, kryształowy bok. Wyjął z niej małej wielkości buteleczkę, a jej zawartość wypił jednym haustem. Smak był okropny, ale chwilę po spożyciu był już w stanie normalnie funkcjonować nie czując bezpretensjonalnego bólu głowy. Wspomnienia jednak szybko zapełniły pustkę, jaką dawał mu alkohol i ból. Znów poczuł bezsilność do całej sytuacji, a na oczy nakładał mu się obraz wyniszczonej Luny. 
- Wydostanę cię stamtąd, wytrzymaj... - bezwiednie szepnął w pustą przestrzeń. 
   Zauważenie nieobecności swojego wuja zajęło mu kilka minut, dopiero po ich upływie zdziwiony zajrzał do jego sypialni. Hermiona nadal leżała pogrążona w śpiączce, wyraz jej twarzy był jednak łagodniejszy choć skóra nadal utrzymywała chorobliwie blady odcień, a zdobyte podczas ataku blizny odcinały się nieprzyjemnie na niej. 
   Nagle do jego uszu doszło ciche podśpiewywanie. Tego głosu nie można było pomylić z żadnym innym; głęboki, męski baryton z charakterystycznym akcentem. Coraz bardziej zaniepokojony prawie pobiegł w kierunku pomieszczenia, skąd dobiegało nucenie. Zastał niepokojący widok; Severus Snape, ten sam stary, ponury nietoperz Hogwartu, chodził po swojej pracowni w skupieniu, jednak na jego twarzy błąkał się uśmiech prawdziwego szczęścia, w oczach czaił blask, a z ust dobiegało owe podśpiewywanie. 
- Wuju! - blondyn podbiegł do mężczyzny i położył mu rękę na czole. Severus strącił ją lekko acz stanowczo jednocześnie śmiejąc się. - Czy wszystko dobrze? Źle się czujesz? Nie dałeś mi sprawdzić gorączki! - nerwowo przełknął ślinę. Ku coraz większemu zaskoczeniu i dezorganizacji młodzieńca, jego chrzestny przytulił go mocno. 
- Ona wyzdrowieje, rozumiesz? Wyzdrowieje! Mam już całą zagadkę, wystarczy jedynie znaleźć ostatni brakujący składnik i już, znów będzie moją Panną - Wiem - To - Wszystko! - wykrzyknął szczęśliwy. 

*** 

   Harry przemierzał samotnie ruchome schody północnej wieży Hogwartu. Zmierzał, choć sam nie wiedział gdzie. Jego nogi samego go niosły w nieznane miejsce. Po kilku minutach doszedł do jednego z jego niezbyt lubianych miejsc; było całe osłonecznione, promienie żółtej kuli wpadały przez piękny, kolorowy witraż z zarysami założycieli Hogwartu, zawsze spotykał się tam z Cho, miejsce było również ich ulubionym, później znienawidzonym przez Wybrańca. 

- Harry! - słodki, aż zbyt, głos był charakterystyczny dla postaci, która uchwyciła się szyi szatyna i nie puszczała. Chłopak próbował delikatnie ją od siebie odepchnąć, jednak nie posiadał możliwości większego ruchu. Nagle usłyszał kroki dochodzące po schodach; słychać było dwie osoby zmierzające w ich kierunku. Nie chciał, aby ktoś zobaczył go w ramionach brunetki, jednak jego ciało przestało należeć do niego, ręką przysunął jej twarz i mocno pocałował. Chciał przerwać pocałunek, a pogrążał się w nim. Ktoś szarpnął go za ramię. Odwrócił się chętny duchem i rozumem, choć jego ciało protestowało. Poczuł mocne uderzenie po którym nastąpiło jeszcze gorsze pieczenie policzka. 
- Dupek... - otworzył oczy, rozcierając obolały fragment twarzy. Zapłakaną Ginny odprowadzał po schodach Blais tuląc ją i rzucając przez ramię spojrzenia godne bazyliszka w stronę Pottera. 

***

   Uśmiechając się planował podróż; miejsce teleportacji, czas wyprawy i potrzebny mu ekwipunek. Gdy ustalił już prawie wszystko i pakował właśnie ostatnią rzecz jaką był duży, zamykany szczelną pokrywką szklany słój, przez jego drzwi po raz kolejny w minionych dwóch dniach zawitał Dumbeldore; mimowolnie przybrał starą, lekko wyświechtaną maskę obojętności z lekkim, widocznym zirytowaniem. 

- Oh, Severusie, cieszę się, że cię zastałem!  - nawet wesoły, zbyt optymistyczny głos dyrektora jak i sama jego postać, nie były w stanie popsuć humoru Snape'owi. Dla utrzymania pozorów westchnął jednak ciężko. 

- Witaj Albusie. - mistrz eliksirów odpowiedział chłodnym, rzeczowym tonem. Przez kilka sekund nastała cisza, wzrok starca szokował szatyna; wydawał się tak wszechwiedzący, znający każdą tajemnicę i sekret. 
- Jesteś szczęśliwy, chcesz się uśmiechnąć i ogłosić całemu światu powody swojej radości, bądź celebrować je tu i teraz. Nie ukryjesz nic przede mną. Nawet gdy założysz maskę najbardziej zgorzkniałego człowieka na ziemi. Zdejmij maskę choć na chwilę, choć na chwilę przestań grać... 
   Nie mając sił ani ochoty na dalszą dyskusję uśmiechnął się jedynie tajemniczo, wyminął staruszka stojącego w progu pomieszczenia, podniósł swój kufer leżący obok niego i wszedł do murowanego, potężnego kominka; pod swoje nogi rzucił garść zielonego proszku, wykorzystując wygody transportu sieci fiuu. 

*** 

_________________________________________

Słodko, słodziej, najsłodziej, czyli jak zrobić z rozdziału cukier z dodatkiem polewy czekoladowej - no dobra, Severusa to już przesłodziłam xD 

Jednak jedna taka notka była chyba potrzebna, dla przełamania fabuły i całości utrzymanej ostatnio w klimatach gorzkiego dramatu. Mam nadzieję, że się Wam spodoba. 

Komentujcie, proszę! ^^ Zarówno krytyka jak i dobre słowa są potrzebne :> 
Wybaczcie, że tak długo mnie nie było, najpierw szkoła przejęła kontrolę nad moim czasem i życiem, a aktualnie zmieniłam się w największego, najbardziej nieogarniętego leniwca świata </3 

_________________________________________